Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Erat enim Polemonis. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Duo Reges: constructio interrete. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Quis negat? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Recte dicis;

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Avaritiamne minuis?

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Stoici scilicet.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Tum mihi Piso: Quid ergo? Pauca mutat vel plura sane; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sedulo, inquam, faciam. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Numquam facies. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

1. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
2. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.
3. Mihi enim satis est, ipsis non satis.
4. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Eaedem res maneant alio modo. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

• Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
• Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.